Upadłość firmy a odprawa dla pracowników

Syndyk a odprawy pracownicze

Upadłość firmy niesie ze sobą wiele ważnych zmian dla pracowników, w tym m.in. wyłączenie ochrony przed zwolnieniem. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tego, jak upadłość firmy wpływa na prawa pracowników polecam lekturę artykułu „Upadłość firmy a pracownicy„.

Ogłoszenie upadłości firmy nie wyłącza stosowania przepisów o zwolnieniach grupowych. Jeżeli zostaną spełnione warunki dotyczące zwolnień grupowych, syndyk jest zobowiązany do wypłaty należnych pracownikom odpraw.

Przepisy o zwolnieniach grupowych stosuje się w razie zaistnienia następujących warunków:

1. pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników;
2. zachodzi konieczność rozwiązania przez pracodawcę (również syndyka) stosunku pracy w drodze wypowiedzenia lub porozumienia stron;
3. umowy o pracę rozwiązywane są z przyczyn niedotyczących pracowników (np. z powodu ogłoszenia upadłości);
4. do rozwiązania stosunku pracy ze wszystkimi pracownikami objętymi zwolnieniami dochodzi w okresie nieprzekraczającym 30 dni.

Dodatkowo, by uznać dokonywane zwolnienia za zwolnienia grupowe, muszą one obejmować:

1. 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników;
2. 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników;
3. 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.

Wyjątkiem jest sytuacja, w której do zwolnienia dochodzi na podstawie porozumienia stron. W takim przypadku do uznania zwolnień za zwolnienia grupowe wystarczające jest objęcie zwolnieniem 5 pracowników.

Należy jednak pamiętać, że jeżeli w firmie zatrudnionych jest co najmniej 20 pracowników, a rozwiązanie stosunków pracy następuje wyłącznie z powodu ogłoszenia upadłości, i jest dokonywane w okresie nieprzekraczającym 30 dni, to nie obowiązują opisane wyżej limity: 10 pracowników, 10 % pracowników lub 30 pracowników. Nawet jeżeli nie są one spełnione, syndyk jest zobowiązany do wypłaty odprawy na rzecz pracowników.

Wysokość odprawy pracowniczej

Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach zwolnienia grupowego, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:

1. jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
2. dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;
3. trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat.

Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Wysokość odprawy nie może jednocześnie przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.

Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – upadłość firmy

Ochronę roszczeń pracowników w razie ogłoszenia upadłości pracodawcy zapewnia także Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Fundusz gromadzi środki m.in. ze składek odprowadzanych przez pracodawców.

Osobami uprawnionymi do wypłaty z Funduszu są:

1. pracownicy niewypłacalnego pracodawcy;
2. jego byli pracownicy;
3. członkowie rodziny zmarłego pracownika lub byłego pracownika uprawnieni do renty rodzinnej;
4. osoby, które wykonują pracę zarobkową na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli z tego tytułu podlegają obowiązkowi ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.

Ze środków Funduszu podlegają zaspokojeniu należności główne (Fundusz nie pokrywa odsetek), m.in. z tytułu:

1. wynagrodzenia za pracę za okres nie dłuższy niż 3 miesiące bezpośrednio poprzedzające ogłoszenie upadłości;
2. wynagrodzenia za czas niezawinionego przez pracownika przestoju, za czas niewykonywania pracy; (zwolnienia od pracy) i za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy;
3. wynagrodzenia za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby;
4. wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego;
5. odprawy pieniężnej przysługującej na podstawie przepisów zwolnieniach grupowych;
6. ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, przysługującego za rok kalendarzowy, w którym ustał stosunek pracy, oraz za rok bezpośrednio go poprzedzający;
7. odszkodowania, z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia, z uwagi na upadłość pracodawcy;
8. dodatków wyrównawczych;
9. składek na ubezpieczenia społeczne należnych od pracodawców, przysługujących od świadczeń wypłaconych ze środków Funduszu.

Syndyk ma obowiązek w okresie miesiąca od daty ogłoszenia upadłości sporządzenia i złożenia marszałkowi województwa zbiorczego wykazu niezaspokojonych roszczeń pracowniczych, określając w nim osoby uprawnione do wypłat z Funduszu, wraz ze wskazaniem wysokości należnych roszczeń. Wykaz obejmuje roszczenia z okresu przed ogłoszeniem upadłości pracodawcy. Jeżeli zaspokojeniu podlegają roszczenia z okresów następujących po ogłoszeniu upadłości pracodawcy, syndyk sporządza i składa marszałkowi województwa niezwłocznie po ustaniu stosunku pracy osób uprawnionych wykazy uzupełniające. Powyższe oznacza, że to na syndyku spoczywa obowiązek ustalenia i zgłoszenia do Funduszu roszczeń pracowników.

Wypłata świadczeń może nastąpić także na podstawie wniosku pracownika, byłego pracownika lub uprawnionych do renty rodzinnej członków rodziny zmarłego pracownika lub zmarłego byłego pracownika. Wniosek składa się marszałkowi województwa, nie wcześniej jednak niż po upływie 2 tygodni od terminów przewidzianych do złożenia wykazu przez syndyka.

Marszałek województwa wypłaca, na wniosek pracownika, zaliczkę na poczet niezaspokojonych przez pracodawcę roszczeń z powodu braku środków finansowych w związku z faktycznym zaprzestaniem działalności przez pracodawcę. Wysokość zaliczki stanowi kwotę niezaspokojonych roszczeń, nie wyższą jednak niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wypłatę zaliczki.

Jeżeli interesują Cię bieżące treści z zakresu prawa upadłościowego, zapraszam do polubienia profilu Kancelarii na Facebooku.